تقریباً یک سوم افرادی که در نظرسنجی اخیر کینگز کالج لندن و بیبیسی شرکت کردند، گفتند که «قطعاً» یا «احتمالاً» درست است که «طرحهای 15 دقیقهای شهری تلاش دولت برای نظارت بر مردم و محدود کردن آزادیها است».
کارشناسان به طور فزاینده ای کووید و قرنطینه ها، واکسن ها و محدودیت های ناشی از آن را نقطه عطفی برای فعالان ضد اقتدار توطئه محور می دانند.
تیم کالفیلد، یکی از محققان، میگوید: «اگر به افرادی که شکایت میکنند، اطلاعات نادرست منتشر میکنند و تئوریهای توطئه را در مورد شهرهای 15 دقیقهای مشروعیت میدهند، اغلب دقیقاً همان گروهی از افرادی هستند که اطلاعات نادرست درباره کووید منتشر میکنند و اغلب به همان زبان است. کارشناس اطلاعات نادرست در دانشگاه آلبرتا در کانادا گفت.
در حالی که این تئوریهای توطئه رایج میشوند – چه توسط کارشناسان فاکس نیوز، کشاورزان هلندی، قانونگذاران بریتانیایی یا ناسیونالیستهای اتریشی تکرار شوند، کالفیلد هشدار میدهد که هنوز هم افراطی و عجیب هستند.
یکی از موارد قابل توجه عادی سازی تئوری های توطئه هاردکور است. این مانند تئوری توطئه نیست، یک تئوری توطئه هاردکور است.
او هشدار داد که از آنجایی که جهان با افزایش دما و مهاجرت آب و هوا دست و پنجه نرم می کند، گروه های بیشتری که به انگیزه های دولت مشکوک هستند در برابر اقدامات اکولوژیکی و تأثیر آنها بر زندگی آنها مقاومت خواهند کرد.
“کنترل ظالمانه”
در ماه نوامبر، دانکن انرایت، رئیس حمل و نقل شورای شهرستان آکسفوردشایر، که بخش مرفه و عمدتاً روستایی جنوب انگلستان را پوشش می دهد، یک طرح آزمایشی برای کاهش ترافیک در شش جاده شلوغ که در سراسر شهر آکسفورد جریان دارند، پیشنهاد کرد. طرح های فیلتر ترافیک که توسط Enright رهبری می شد با هدف تشویق رانندگان به استفاده از جاده کمربندی برای عبور از شهر به جای عبور از آن انجام شد.
هفتهها بعد، انرایت گفت که بیشتر از طریق رسانههای اجتماعی، اما همچنین در ایمیلها و تماسهای تلفنی، تهدید به مرگ دریافت میکند – هدف فعالانی که میگویند اقدامات سبز چیزی بیش از ابزار یک دولت بدخیم و حامیان مخفی آن نیست. انرایت متهم شد که به گروهی از نخبگان جهانی گرا پاسخ می دهد تا مردم را تحت سلطه خود درآورند و در محله هایش به دام بیاندازند.
«مردم به چند جلسه ما آمدند و در مورد چیزهایی صحبت می کردند که اصلاً ربطی به این موضوع نداشتند – توضیح می دادند که چرا تغییرات آب و هوایی وجود ندارد. بسیار عجیب و کاملاً هشدار دهنده.»
زبانی که برخی از مخالفان شهرهای 15 دقیقه ای استفاده می کنند می تواند افراطی و حتی خشن باشد.
نایجل فاراژ، پوپولیست راست افراطی و رهبر سابق حزب برگزیت که هفت بار ناموفق برای پارلمان نامزد شد، هفته گذشته در توییتر نوشت: «حرفهای من را علامت بزنید، این به مناطقی با سرعت 20 مایل در ساعت و محلههای کم ترافیک ختم نمیشود. نه، این آغاز قرنطینه های آب و هوایی است.»