درخواست لیزو برای رد شکایت سه رقصنده سابقش توسط قاضی در روز جمعه رد شد و نشان داد که شکایت ادامه خواهد یافت.
قاضی مارک اچ. اپستاین در یک تصمیم 34 صفحه ای در دادگاه عالی شهرستان لس آنجلس حکم داد که استدلال لیزو مبنی بر اینکه پرونده تحت قانون ضد SLAPP رد می شود، به طور کامل با دعوا مطابقت ندارد، اگرچه بخش هایی از آن مناسب است.
قانون ضد SLAPP (دعوای راهبردی علیه مشارکت عمومی) به متهمان این امکان را می دهد که به سرعت شکایت های بی ارزشی را که حق آزادی بیان آنها را تحت متمم اول قانون اساسی تهدید می کند، رد کنند.
اپستین تصمیم گرفت برخی از اتهامات شاکیان را علیه لیزو و تیمش پرتاب کند، از جمله اینکه لیزو یکی از رقصندگانش را شرمسار کرده است.
قاضی همچنین گفت که لیزو که نام اصلی او ملیسا ویوین جفرسون است، ضروری رقصندگان برای ژست گرفتن برای عکسبرداری برهنه برای نمایش او “مواظب گروه های بزرگ” باشید، تحت قانون ضد SLAPP به عنوان بخشی از “فرایند خلاقانه” که تحت حمایت آزادی بیان قرار می گیرد، محافظت می شود.
اپستین به عقیده خود اذعان داشت: «این پرونده تعدادی از مسائل دشوار را ارائه می دهد. و دادگاه‌ها به حق از تزریق خود به فرآیند خلاقیت محتاط هستند.»
اپستین گفت: «پیدا کردن تعادل مناسب اغلب کار آسانی نیست و این مورد یک مثال کامل است.
او اذعان کرد که دادگاه او تلاش کرده است تا از پایبندی به قوانین آزادی بیان “نخ بزند” در حالی که اتهامات سوء رفتار و تبعیض را نیز در نظر گرفته است.
«برای دادگاه خطرناک است که با مشت به فعالیت‌های مورد حمایت قانون اساسی بپردازد، اما به همان اندازه خطرناک است که روی اتهامات تبعیض یا سایر اشکال رفتار نادرست صرفاً به این دلیل که آنها در یک محیط مرتبط با سخنرانی اتفاق می‌افتند چشم پوشی کنند. اپستین نوشت.
استفان فریدمن، سخنگوی لیزو، در بیانیه‌ای گفت که تیم از این که اپستین تصمیم گرفت «همه یا بخشی از چهار علت اقدام شاکیان» را کنار بگذارد، «خوشحال است».
فریدمن گفت: «لیزو از قاضی سپاسگزار است که بسیاری از سر و صداها را دید و تشخیص داد او کیست – زنی قوی که وجود دارد تا دیگران را بالا ببرد و مثبت اندیشی را گسترش دهد. ما قصد داریم به تمام عناصری که قاضی برای حفظ آنها در دادخواست برگزیده است اعتراض کنیم و مطمئن هستیم که پیروز خواهیم شد.”
شکایت اولیه که توسط آریانا دیویس، کریستال ویلیامز و نوئل رودریگز در ماه آگوست ارائه شد، ادعا کرد که لیزو یک محیط کاری خصمانه ایجاد کرده و کارمندانش را مورد آزار و اذیت جنسی قرار داده است.
همچنین کاپیتان رقص شرلین کویگلی و شرکت تولید لیزو، Big Grrrl Big Touring, Inc. را به عنوان متهمان نام برد و ادعا کرد که کویگلی به رقصندگان تبلیغ می‌کرده و حتی کسانی را که در رابطه جنسی قبل از ازدواج شرکت کرده بودند، شرمنده می‌کرد.
لیزو تمامی اتهامات علیه خود را رد کرده و آنها را “کاذب”، “باور نکردنی” و “ظالمانه” خوانده است.
ران زامبرانو، وکیل سه شاکی، در بیانیه‌ای گفت که آنها از حکم قاضی “خشنود هستند” و “آن را یک پیروزی در تعادل می‌دانند.”
او افزود که حکم اپستین برای ادامه پرونده “نشانی می‌دهد که لیزو – یا هر فرد مشهوری – صرفاً به این دلیل که مشهور است از این نوع رفتار مذموم مصون نیست.”
لیزو با شکایت دوم علیه خود روبرو است که همچنین توسط یک کارمند سابق – یک طراح مد – تنظیم شده است که مدعی است رئیس او، مدیر کمد لباس لیزو، سایر کارمندان از جمله رقصندگان را مورد تمسخر و آزار قرار داده است.
لیزو سعی کرد آن کت و شلوار را نیز در پایان سال گذشته بیرون بیاورد.